Impactverhalen

“Als je mijn huis nu ziet, kun je je bijna niet voorstellen hoe groot de chaos een paar jaar geleden was. Regelmatig lag overal een halve meter rommel – de vloer was dan niet te zien. Ik kon niks meer vinden en het was ook niet schoon. De omslag kwam, toen de Belastingdienst beslag op mijn spullen legde. Ik had al jaren geen aangifte gedaan en moest allerlei boetes betalen, wat ik steeds uitstelde. Toen ik die deurwaarder zag, raakte ik in paniek. Gelukkig was het een aardige vrouw. Ze zei dat de beslaglegging bedoeld was als een schop onder mijn kont. Dat was hard nodig.

Ooit had ik een vrouw ontmoet die professional organizer was. We hadden visitekaartjes uitgewisseld. Toeval bestaat niet: net toen ik contact met haar wilde opnemen, kreeg ik een mailtje dat ze een ‘loslaatdag’ organiseerde. Daar ben ik heen gegaan. De dag zelf viel wat tegen – ik had meer nodig dan huis-, tuin- en keukentips. Maar de eerste stap was gezet.

Omdat ik mijn organizer niet thuis durfde uit te nodigen, spraken we in het begin af op haar kantoor. Ik nam foto’s mee van mijn huis. Toen ze die bekeek, vroeg ze: “Wat is het verhaal hierachter?” Een moeilijk te beantwoorden vraag, vond ik. Ik ben al mijn hele leven een chaoot. Mijn moeder werd vroeger gek van mijn rommelkamer – ze kon dan heel boos worden. Zelf had ik totaal geen last van rommel. Nog steeds niet. Opruimen heeft me gewoon nooit geïnteresseerd. Ik besteed mijn tijd liever aan andere dingen. Ik ben veel buitenshuis en doe veel met de computer. Die is trouwens heel georganiseerd, dus ik kan het wel.

Na een poosje kwam mijn organizer ook bij mij thuis. Gelukkig schrikt ze niet zo snel. Ze was heel aardig en positief. En daadkrachtig. Als ik niet wist waar ik moest beginnen, zei zij: “Begin gewoon met een vierkante meter. Je hoeft niet meteen het hele huis op te ruimen.” Zo veranderde de onoverzichtelijke berg in behapbare porties, die we samen stap voor stap aanpakten. Ook besteedde ze veel tijd aan het scheppen van voorwaarden voor langetermijnoplossingen. Ze keek naar mijn vaardigheden en hield rekening met mijn zwakke punten. Ze leerde me ook om na afloop blij te zijn met het behaalde resultaat.

Ik ben ongelooflijk trots op wat we samen hebben bereikt in een paar jaar tijd. Vroeger durfde ik niemand thuis uit te nodigen; nu geef ik voor het eerst in jaren een verjaardagsfeestje. Mijn organizer komt ook – we zijn intussen bevriend geraakt.

Het werkt bij mij goed om een stok achter de deur te hebben. Zo heb ik een tijdje geleden een bijzonder koffiezetapparaat gekocht. Nu kan ik mensen bij mij op de koffie vragen en heb ik een goede reden om op te ruimen.

Intussen komt mijn organizer nog maar eens in de paar maanden. Als het niet goed met me gaat of als ik veel aan mijn hoofd heb, zak ik nog steeds wel eens in. Maar dankzij haar duren die dalletjes tegenwoordig veel korter. Ik weet nu zelf, hoe ik eruit moet klimmen.”